شماره ی صد و سه درباره زندگی یک مرد جوان در میانِ گیرودارِ انتظارات اجتماعی و تلاش بی وقفه برای یافتن هویت خود است. یک دانشجویِ هنرِ باهوش و دغدغه مند که خود را مشغول به هرکار می بیند جز هنر؛ و حالا، دلایل مالی مجبورش کرده با تاکسی دوست پدرش کار کند تا بدهی های خود را صاف گردانَد. اما در اینجا نیز مشغول به هر کار می شود جز مسافرکشی.
با استغنا از رسوم رایجی که "ریشه آن ها را در تاریخ بشریت نمی یابد،" او پا به ماجرا جویی هایی می گذارد که در آن مرز تراژدی و کمدی، همچون فلسفه و پوچی، همگی از بین رفته اند.
از کمک به کودکان کار در رسیدن به آرزوهایشان گرفته تا برقراریِ خودجوشِ عدالتِ خیابانی، او در شهر پرسه می‌زند و با اتفاقات پیش پا افتاده، حوادث منحصر بفرد، با عشق و گاه، با خطر مواجه می‌شود. مواجهه هایی که همگی با شوخ طبعی و صداقتِ خام عجین شده اند.
این داستان نه یک نگارش ساده از زندگی یک راننده تاکسی بلکه یک نمایش زنده از زندگی شهری در ایران است که از دیدگان یک قهرمانِ روزمره روایت می شود؛ کسی که در مسیر خود، با قهرمان های دیگر—و گاه نیز، با ضد قهرمان ها—مواجه می گردد.
شماره ی صد و سه یک تفحص عمیق به معنای انسان بودن، خطا کردن، و تلاش برای یافتن رستگاری در پس آمد هاست. در این داستان، خواننده به جهانی وارد می شود که در آن، هر کلمه ارزشمند است. جایی که تقلا برای بیان احساسات و شناساندن خود، در گرمای روابط بی ریا به وضوح روایت شده است.