اين کتاب در سدد بررسی حقوق اقليت های مذهبی و آئين "
هايی است که نامی از آن ها در قانون اساسی و ساير قوانين
ايران ب رده نشده. آيا ايرانيان دگرانديش مذهبی از جمله:
بهائيان، يارسان، صابئين، دراويش، اسماعيلی ها، بودائی
ها، سيک ها، هندوها و... از همان حقوقی برخوردارند که
در قوانين ايران برای مسلمانان شيعه و سنی، مسيحی،
کليمی و زردشتی در نظرگرفته شده؟ تحقيق و بررسی
حقوق اين دسته از ايرانيان به دلايل مختلفی نزد محققين و
اساتيد حقوق مورد کم توجهی قرارداشته. البته تعدادی از
ايشان با بررسی مختصر اين موضوع سعی در تعريف
حقوقی، برای اين دسته از ايرانيان نموده و با ارئه
پيشنهادهايی تلاش کرده اند تا برخی تعارضات موجود در
قوانين ايران را با مفاد برخی از کنوانسيون ها و تعهدات
بين المللی حقوق بشری که دولت ايران آن ها را پذيرفته و
به آن ها پيوسته است را رفع نمايند. در اين کتاب ضمن
توجه به اين پيشنهادات و نقد برخی از آن ها، چند پيشنهاد
نيز به جهت بهبود و ارتقاء وضعيت حقوق بشری اين دسته
از ايرانيان و وضعيت حقوق بشر در ايران ارائه شده است.
"